حسرت خوردم از داغ کربلا مردم » حسین ستوده ۱۴۰۲ + متن شعر

حسرت خوردم از داغ کربلا مُردم

حالم بد بود اما به روم نیاوردم

لنگه کارم کارم رو به تو میسپارم

من چی میخوام من که امام حسین دارم

دیگه خستمو از همه بریدم

تو که شاهدی من چیا کشیدم

همه خستگیام در اومد آقا

یه غروب که به کربلا رسیدم

خستم از این بازیا دورمون نندازیا

با گدا میسازیا ابی عبدالله

نذر روضت زندگیم ای حسینه بچگیم

****

گریه ناله نوکر همش تو این حاله

یک سال دوریت اندازه ی هزار ساله

خستم تنهام اینجوری تا نکن باهام

من میمیرم امسال اگه نیام آقا

سفر اولم یادته یا نه

ورودیه حرم یادته یا نه

وقتی راهی شدم از دره خونه

گریه ی مادرم یادته یا نه

خستم از نامردیا خوبه روضه گردیا

سر به راهم کردیا

ای دلیل گریمون ای حسینه مهربون

ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید

فـروش ویـژه کـتاب مـداحی » مـشاهده

کربلایی حسین ستوده
هیئت هفتگی آبان ۱۴۰۲
مهجه؛ انتشار جدیدترین متن مداحی
Mohjat.Net
.

متن کامل