در کنار علقمه سروی » نریمان پناهی [۱۳۷۰ – ۱۳۸۰] + متن شعر

در کنار علقمه سروی ز پا افتاده است

یا گلی از گلشن آل عبا افتاده است

در فضای رزمگاه نینوا با شور و آه

ناله ی جانسوز ادرک یا اخا افتاده است

حسین غریب یا مظلوم

از نوای جانگداز ساقی لب تشنگان

لرزه بر اندام شاه نینوا افتاده است

ناگهان از صدر زین افکند خود را بر زمین

دید بسم الله از قرآن جدا افتاده است

تا کنار نهر علقم بوی عباسش شنید

دید بر خاک سیه صاحب لوا افتاده است

دست خود را بر کمر بگرفت و آهی برکشید

گفت پشت من ز هجرانت دو تا افتاده است

خیز و بر پا کن لوا آبی رسان اندر حرم

از چه رو بر خاک این قد رسا افتاده است

حال زینب را بگو دید که از شه چو شنید

دست عباس علمدارش جدا افتاده است

حسین غریب یا مظلوم

هرچه شه نالید و عباسش ز لب لب برنداشت

دید مرغ روح او سوی سما افتاده است

گفت پس جسم برادر را برم در خیمه گاه

دید هر عضوی ز اعضایش جدا افتاده است

.

با نوای کربلایی نریمان پناهی
دهه اول ماه محرم | ۱۳۷۰ | ۱۳۸۰
مداحی قدیمی و خاطره انگیز [نوستالژی]
کـتاب مـداحی تخفیف ویژه » مـشاهده
دانـلود کتاب مداحی رایـگان » مـشاهده
گـلچین شـعر و صـوت هـا » مـشاهده
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net | سایت مهجه
.

متن کامل