تاریخ انتشار:
بازدید:
406 بازدید
نکش روی زمین پاهاتو
دیگه نمیشنوم صداتو
شاید عسل بهم دوخته عمو لباتو
میبینم گل پرپرم رو امانت برادرم رو
چجور بلند کنم جلو حسن سرم رو
شکستن استخونتو سینه ی غرق خونتو
تو قتلگاه با سم مرکب
نیزه به پهلوهات زدن خودت بگو عزیزِ من
من چی بگم به عمه زینب
****
نگفتم نرو نازنینم نذار داغتو روی سینم
چجوری بدن مُثلهتو ببینم
نگفتم نرو قرص ماهم پناه دل بی پناهم
نزن شعله به این سینه ی غرق آهم
تموم لشکر اومدن سنگ به پیکرت زدن
عمو برای تو بمیره
مثل علیِ اکبرم تو رو به خیمه میبرم
تا مادرت آروم بگیره
افتادم از پشت فَرَس
عمو به فریادم برس
.
با نوای سید محمدرضا نوشه ور
شب ششم ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.