آن کس که زهرا عشق را کرده نثارش
آن مادری که عشق گردیده دچارش
آن کس که بیت خالی از زهرای مولا
رونق گرفت از مهر و لبخند بهارش
آن کس که زینب یافت بعد از مادر خود
در گرمی اغوش و دستانش قرارش
آن کس که مادر شد حسین و مجتبی را
با چادر خاکستری و وصله دارش
عاشق نه تنها بلکه خود عشق افرین است
یعنی عزیز فاطمه ام البنین است
عالم به خاک افتاده ام البنین است
مهر و وفا سجاده ام البنین است
راه رسیدن بر مقامات و کرامات
راه ادب از جاده ام البنین است
هر کس که مست کربلا شد شک ندارم
با معرفت از باده ام البنین است
انقدر که روز قیامت روز روز
زهرا و دست زاده ام البنین است
روز جرا چشمم به احسان ابالفضل
گویم که یا زهرا تو را جان ابالفضل
دامان پاکش ماه و اختر پروریده
عباس عثمان اون و جعفر پروریده
جاه و جلالش بین که از شاه ولایت
بر خلق عالم چار سرور پروریده
از شیر حق اورده بچه شیر اما
با شیر خود شیر دلاور پروریده
هر چند اورده به دنیا چار اقا
اما خودش گوید که نوکر پروریده
بعد از فراق و داغ زهرای شهیده
اولاد زهرا مثل او مادر ندیده
هر چند چندین سال از عاشورا گذشته
طی شد پس از ان عمر بانو با گذشته
بالین شام احتزارش خیس از اشک
سیر مصیبت می نماید تا گذشته
یادش که می اید کنار اب و بی اب
با مشک اب اب از سر دریا گذشته
انقدر غرق روضه گودال و خیمست
زود از کنار روضه سقا گذشته
گوید به زیر لب نه تنها جان سقا
عالم فدای موی فرزندان زهرا
جاریست اشک از لابه لای پلک هایش
این لحظه ها از جوهر افتاده صدایش
بانو سکینه در کنار مادر خویش
دارد تلاوت می کند یاسین برایش
سمت در حجرست چشمان سفیدش
بر سینه مانده دستهای بی عصایش
خیلی تقلا می کند برخیزد از جا
در پیش زهرا و علی و بچه هایش
در اوج گریه گفت با لبخند شادی
بانو قدم بر روی چشم من نهادی
لطفا اشتباهات تایپی در بین متن اشعار را اطلاع دهید
جدید ترین متن نوحه و متن مداحی از تمام مداحان در وب سایت مهجه
کپی برداری از اشعار تنها با ذکر منبع و لینک سایت مهجه مجاز است
وبلاگ مهجه: www.mohjat.blogfa.com
سایت مهجه | www.Mohjat.net
@Mohjat_net
#Mohjat