آواره توی کوچه هام
کاش میرسید به تو صدام
کوفه نیا غریب شدم غریب اقام
کاش دستای من برات نمی نوشت نامه
کاش میشد نیای تو شهری که پر از دامه
کاش میشد نیای بری به جانب مدینه
یا که لا اقل نیای با زینب و سکینه
ای شاه ذوالجلال
نداره کوفه چیزی به غیر ملال
ببین که شد تو این کوفه خونم حلال
حسین من
ای شاه عالمین
کسی مثل مسلم نرفت زیر دین
بنا نبود که این طور بشه یا حسین
حسین من
اه و واویلتا غریب اقام
****
عشق تو مثل نافله
این دل کی از تو غافله
شرمندم من از تو و یه قافله
شرمندم من از یه باغ گل که بی خاره
شرمندم من از رباب و طفل شیر خواهر
شرمندم من از مخدرات تو مولا
شرمندم من زا علی اکبر لیلا
این روضه مشکله
میخواد بگیره تو کربلا حرمله
برا سر علی اصغر تو صله
حسین من
چشمام دریا میشه
میگن جوون تو اربا اربا میشه
کنار علقمه قامتت تا میشه
حسین من
اه و واویلتا غریب اقام
****
بغض توی صدای من
بارونی چشای من
این کوفه کربلای شده برای من
من پر بسته و شبیه مرغ بی بالم
من لب تشنه و گریز داغ گودالم
دندونم شکست به یاد چوب خیزرون باشم
بی تابم میخوام دوباره روضه خون باشم
دل در تاب و تبه
ببین شهادتینم دیگه رو بله
تموم غصه من برای زینبه
حسین من
غصه دارم زیاد
نمیره روضه خواهر تو ز یاد
یه روز با دست بسته به کوفه میاد
حسین من
اه و واویلتا غریب اقام
.
.
لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net
.