از بس نبی به شخص علی التفات داشت
حتی در احتضار هم از این صفات داشت
خود چشمه حیات ولی تشنه علیست
گویی از او اراده آب حیات داشت
بوی علی شفای غم و درد مصطفاست
ور نه رسول پیش از اینها وفات داشت
سینه به سینه اش دم آخر نهاد و گفت
هر کس که حیدری است در عالم نجات داشت
محراب را چو غیر علی دید در نماز
او را به قیض بر حذر از آن صلاة داشت
محراب را به شأن علی دیده بود و بس
آن رهبری که وقت رکوعش زکات داشت
چون گفت راز خود درِ گوشی به فاطمه
زهرای خسته خنده ز شوق ممات داشت
آغوش میگشود برای دو نور عین
از بس به بوسه حسنین التفات داشت
با هر نظر حبیب خدا داشت نکته ای
اما نگاه زینب کبری نکات داشت
تا آخرین نفس نگران حسین بود
گاهی گریز روضه آب فرات داشت
***
دودمه – مجتبی توسلی
مهربان تر از نسیمی تو رسول رحمتی یا ابالزهرا مدد
با علی فردای محشر تو به فکر امتی یا ابالزهرا مدد
کربلایی حسین طاهری / شب بیست و هشتم ماه صفر 1398
لطفا اشتباهات تایپی در بین متن اشعار را اطلاع دهید
کپی کردن اشعار در سایت کتاب وبلاگ و نرم افزار به هیچ وجه مجاز نیست