از کوچیکیم یادمه کبوتر این حریمم * سید مهدی میرداماد

همه باورم فاطمست دم آخرم فاطمست سر و جون ناقابلم برا مادرم فاطمست مثه روز برام روشنه که پشت و پناه منه…

مولای بی قرارم امید روزگارم آرامش درونم نور نگاه تارم آقا خدا نگهدار سر امد انتظارم هر شب بیا علی جان تنها…

زیر ایوون طلات میشینم قدرت کردگار و میبینم پای گلدسته های صحن تو دست پروردگار و میبینم حق علی حق علی حق علی…

دلشوره دارم ببین بی تاب و بی طاقتم نزار از دست بره این اخرین  فرصتم این حال منو فقط یه خواهر میدونه…

خواهر نداشتی که به جای تو جان دهد یا گرد و خاک پیروهنت را تکان دهد از روی خاک حجره سر خاکی…

وقت افطار رو زمین سفره دیگه وا نمیشه طبیبا میگن سرِ بابات مداوا نمیشه هرکسی یه گوشه ای امن یجیبو میخونه نذر…

ای خدا با چه دلی زینب صدا میزد حسین دست و پا میزد علی زینب صدا میزد حسین این همه راه دویدم…

قاصدکا خبر آوردن روز آخریمه بذار که تشنه جون بدم چون سهم خواهریمه یا حسین دیگه ختم دفتره اینم ته قصه خواهره…

تموم رویاهامو کشتن قوت زانوهامو کشتن مادر بچه هامو کشتن قنفذ بی حیای نامرد وقتی غلفشو بلند کرد صدا زدم فاطمه برگرد…

عشق دلخواهه برا عاشقی همیشه بهترین راهه مثه چشم به هم زدن زندگی کوتاه برو کربلا که این سیر الی اللهِ ای…