الحمدلله بازم محرمو دیدم * سید مهدی میرداماد

رسیده کربلا شاه غریب دور و بر حسین جُون و حبیب خالیه بین قافله جای من و تو سینه زن جا موندی…

مادرانه دعام کردی عمریه بهت بدهکارم حتی از مادرم بیشتر دوست دارم تلخی زندگی با تو از عسل میشه شیرین تر اونکه…

تو پناه هر گرفتار و بدهکار بودی تو طبیب دل بی قرار و بیمار بودی دردامو میگم من امشب به خودت چون…

راهی برا غصه نمیمونه وقتی از من تو خبر داری با تو اشکام که میشه جاری اینا یعنی که دوسم داری تنها…

حزن و اندوه من از غمت طولانی میشینم به زیر پرچمت طولانی من که سیر نمیشم از گریه آقاجون کاش میشد بشه…

ندارد ابر اشکی را که ما داریم باران هم ندارد شور اشک دیده ما را نمکدان هم به دنبال دوای درد خود…

خدا نیاره اسم من از قلم بیفته هوای کربلای تو از سرم بیفته هوامو داشته باش آقا اگه حواسم به تو نیست…

الهه دلبری اومد با چشمای حیدری اومد برای آخرالزمان عجب دلاوری اومد با چشماش مُرده رو عیسی میکنه با دستاش عصا رو…

حرمت نگهدار دستایی که بستی جرمی به جز آزادگی نداشته ین یادگار حضرت رسوله حرمت نگهدار پا به سن گذاشته حرمت نگهدار…

بارونیه چشمایی که بازم رنگ دریاست رو گونش اشکایی که پر از یاد زهراست گرفته دل شهر کوفه روونه شده مرد بارون…