ای به سر کوی تو مسکن ماوا مرا * کربلایی حسین طاهری

گلاب ختم نکن اشک سوگواری را نصیب لاله کن این بارش بهاری را به جز تو که وسط کوچه دور من گشتی…

چی کار کردی ای حرمله هنوز داشت نفس می کشید چجوری گلو رو زدی سه شعبه به بازوم رسید دلت خنک شد…

پیمانه به پیمانه می ناب رسیده گلبوسه خورشید به مهتاب رسیده خیر است حسین و قدمش منشا خیر است خیر دو سرا…

داد زد ها سر از این خاک کجا بردارد کیست آیا قدمی سمت خدا بردارد خیمه زد روی پدر رو به جماعت…

دارم میرم از این دیار سخت میگیره روزگار به تو ناحق تو زودتر از همه به من میشی ملحق شراره میزنه دلت…

آخرش یه روزی از عشق تو میمیرم من امام حسینی ام همینه تقدیرم میرسی به داد من تو خونه ی قبرم آخرین…

بگذار کمی عرض ارادت بنویسم دور از تو و با نیت قربت بنویسم سجاده شب پهن شده حی علی شعر بگذار برایت دو سه…

سرم خاک کف پای حسین است دلم مجنون صحرای حسین است بود پرونده ام چون برگ گل پاک در این پرونده امضای…

سحر شهر مدینه پر ز عطر یاسمن حک شده رو آسمانش یا غریب امام حسن یا حسن غریب مادر نور چشم فاطمه…

مباد آنکه عبای تو یک کنار بیفتد میان راه تن تو بی اختیار بیفتد تو را خمیده خمیده میان کوچه کشیدند که…