ای عمه سادات من برات بمیرم
از داغ تو ماتم میگیرم
فدای تو تویی ناموس کبریا تویی بانوی کربلا
روحی نفسی لک الفدا
فدای تو تو که ماتم کشیده ای تو که سرو خمیده ای
تو که قطعا شهیده ای
کیه که ندونه همیشه میمونه دین و ایین و قران زیر دینت
وجودت وجودش نبودی نبودش یه دونه گریه کن واسه حسینت
وای
****
داری میری کم کم با قد خمیده
صبر تو بانو سر رسیده
یه سال و نیم روضه خونی و سینه زن واسه عشق بی کفن
تو و اون کهنه پیروهن
یه سال و نیم تو فقط اشک و ناله ای داغ یک باغ لاله ای
عزا دار سه ساله ای
دمای اخرت پیش چشم ترت خاطرات میاد واست عذابه
امون از دل تو شده قاتل تو که جا مونده رقیه تو خرابه
وای
****
اون که تو رو کشته غصه های شامه
اون غصه بزم شرابه
تو که دیدی قامتای کمونی رو روبروت راس خونی رو
لبای خیزرونی رو
چی کشیدی با روی نیلی و کبود جایی که محرمی نبود
شنیدی طعنه از یهود
دیگه داری میری حالا دم میگری بیا که خواهر تو خیلی تنهاس
ای پناه حرم سایه رو سرم برای دیدنت بی تابم عباس
وای
لطفا اشتباهات تایپی در بین متن اشعار را اطلاع دهید
کپی برداری از اشعار تنها با ذکر منبع و لینک سایت مهجه مجاز است