ای موی خاکی آشفته » سیدرضا نریمانی ۱۴۰۲ + متن شعر

در دایره عشق گرفتار حسینم عاشق شده چرخش پرگار حسینم فریاد زند چاک گریبان جنونم عمریست که منصورم و بر دار حسینم…

مطمئنم اگه یه روز هیچکسیُ یادم نیاد تو رو به یاد میارم فقط تو فهمیدی منو نزاشتی تنها بمونم شدی همه قرارم…

دردایی که دارم واسه دوران پیریه من سه سالمه هنوز دندون هام شیریه زخمامو مخصوصا زیر رو سری بردم وقتی گرسنم بود…

جنجاله بین گودال رفته لب تشنه از حال آقای مظلوم ما زیر پاها شد پامال وای وای وای زیر دست و پا…

وقتی برات گریونمو تا خیمه هات پر میزنم وقتی برات دم میدم و به سینه و سر میزنم پشت دره خونت اقا…

نیمه جونم الهی دنیا به دلم نزنه زخم تازه بادِ صحرا رو نمیبخشم سمت خیمه بره بی اجازه چشم تو گریون نکنن…

وقت نفس های آخره چشام به راه برادره کجایی که زینب مسافره حسین گل پرپر شب اخر تو کجایی دلدار من چش…

من اهل بصیرت و آگاهی ام تا مرز شهادت من راهی ام تحریم سپاه تکلیف منو روشن کرد تا آخر عمر #من_سپاهی_ام…

من با تو خوشم دنیام حرمه سرمایه ی من چشم ترمه عشقی که بهت دارمو از مادرمه همیشه ذوق روزگارمو میکرد دلش…

شکر خدا که نام علی در اذان ماست ما شیعه ایم و عشق علی هم از آن ماست ذکر علی عبادت مختص…