ای پناه و رحمت بلافصل * حاج امیر کرمانشاهی

گرد و غبار مدینه شده با اشکت عجین حرمت موی سفیده که میکشن روی زمین چقدر غریبی تو این مدینه غربت تو…

من کی ام حر ریاحی حر شاه کربلایم عاشق خون خدایم **** یابن زهرا توبه کردم آمدم دورت بگردم ای همه درمان…

لالالالا ای طفل رباب آسوده بخواب در حسرت آب لالالالا گریونه چشات میسوزه لبات جونم به فدات گریه میکنی و میمیرم گریه…

صدای نماز شب صدای نجوا میاد صدا ناله ی یا رب صدای مولا میاد صدا گریه ی زینب  برای فردا میاد وای…

عطش آتش جان شده ربابه پریشان شده شده ذکر طفلان کجایی عمو جان ای موسی بینداز بر دریا عصایت ای فرزند حیدر…

دارم آتیش میگیرم از تب تو چرا رفتن شده وِرد لب تو مگه آرزو نداشتی همیشه بمونی عروس کنی زینبتو نفس نفس که میزنی…

کربلای معلی ای مقام تو والا کربلا یا کربلا یا کربلا یا کربلا جان حسین بی کران حسین آیه آیه ی قرآن…

تا نغمه حسین نوایش به ما رسید دادی زدیم و فضل خدایش به ما رسید ما را نوشته اند شکار کمند یار…

کوفه کربلا شده واویلا زینب بی بابا شده واویلا علی حقش ادا شده واویلا داره میره تنها به دیدار زهرا دلش خونه…

ممنونم اگه بدی به من یکی دو بار دیگه تو فرصت من که جز شما کسی رو ندارم تو این دیار غربت…