ای که چشمه خیراتی (حاج محمود کریمی) + متن شعر

رو سر همه اهل زمین نقل میپاشن دو نور خدا محرم هم دیگه میشن ملائکه تو اسمونا کِل میکشن بادا بادا مبارک…

دلشوره ها رو میبینی اَنتَ اِمامی و دینی اسم مارو بنویس تو زائرای اربعینی بی تابم این دو سه ماه بی طاقتم…

یه ایرانو یه سلطانو بنازم حرم شاه خراسانو حرم از بس که جذابه به جنت نمیدم یه عکس ایوانو قطره قطره مثل…

هوا هوای بارونه حال دل پریشونه حال یه گمشده تو شهر که برمیگرده به خونه قدم بذار به روی چشمام یا امام…

ما کویر و نگاه تو دریا پس کرم کن به خشکسالی ما روزه داران یک نگاه تو ایم سفره دار قدیمی دنیا…

نبودی اذیتم کردن اسیر غربتم کردن برا لباس پارم بود غرق خجالتم کردن منو با دست نشون دادن تو رو با دست…

عمه در چشم تو پیداست و من خواب در چشم تو زیباست و من اشبه الناس به زهرای بتول عمه ام زینب…

گریه دوای اشتیاقه قلب عاشق جونم فدای زائرای خاک صادق اشکم نشونی از فراق و اشتیاقه دلم اسیره اون مزاره بی چراغه…

میخوام یه نوکر خالص شبیه حضرت عابس یه پای ثابت مجلس باشم میخوام با اشکای نم نم مثه شبای محرم برای زخم…

حسین من ای شهید بی کفن تو رو قربه الی الله میزدن ریختن سرت جلو چشم مادرت نیزه بارون شد عزیزم پیکرت…