تا نمک پرورده ام بر خوان » محمدحسین حدادیان ۱۴۰۲ + متن شعر

آقا فدایی تو منم خونه تو وطنم باب الحوائجی و تو رو صدا میزنم نگاه تو دریا شبیه مادر دوای دردم یا…

همه ی حرف هرکی عاشقه اینه همه ی حرفا تلخه عشق شیرینه شنیدم عابس زیر نیزه ها میگفت نوش جونم داره حسین…

تو به روی خاک و من دلم صد چاک و دیده گریان ذکر قرآن بر لب دارد امشب زینب با یتیمان ای…

مادر من سایه ی تو بر سر من مادر من نمیخوابه مادر من پیش بستر مادر من دختری در التهابه مادر من…

سربند سرخ یا حسین شهید آوازه‌ شو تموم عالم شنید سربندمون شال عزامون شد و ما رو تا اینجا کشید شال ماتمت…

الا ای پادشاه کربلایی کربلایی به راهت مینمایم جانفدایی میان سنگباران سر شکسته صدایت میزنم شاید بیایی یتیم سیزده ساله در اینجا…

مگه غیر از اینه که میاد اشکام میشینی روبروم نگام میکنی یا وقتی که همه رهام میکنن فقط خودت منو صدام میکنی…

يا اين دل شكسته ما را صبور كن يا لااقل به خاطر زينب ظهور كن ديگر بتاب از افق مكه ماه من…

دو رکعت نماز بی دردسر به دلم مونده یه خلوت تنها تا سحر به دلم مونده هم دستش سنگینه و هم بد…

حجکم مقبول سعیکم مشکور ای نور ای نور ای نور کعبه هم سراسیمه اومده به استقبالش پا برهنه ابراهیم گریه میکنه دنبالش…