جونوم عمروم بی تابوم * حاج محمود کریمی

بهار میرسد اما دلی غزل خوان نیست بهار بی تو برایم کم از زمستان نیست نمانده پنجره ای رو به صبح امیدی…

اومدی اما حالا دیگه دارم میفتم از پا تموم کار من ای بابا ببین شدم شبیه زهرا سنی ندارم اما ببین سفید…

کشتن تو رو کشتن تو رو میون صحرا تشنه کشتن تو رو کشتن تو رو غریب و تنها تشنه کشتن تو رو…

کی میدونه تو صحن آسمون داره چی میگذره یکی بگه آخه کدوم شب از امشب زیباتره روی ساق عرشو ببین که پرچم…

گدای ساقی کوثرم من غبار نعلین حیدرم من علی بی همتا و بی نظیره به همه ما سوا امیره عالم از اسمش…

سر رسوایی دارم تب بالایی دارم به عشق عشق مولا دل شیدایی دارم من امشب مستم قدح در دستم عجب لیلایی دارم…

از خون جوانان وطن لاله دمیده و از ماتم سرو قدشان سرو سروها خمیده در سایه گل بلبل از این غصه خزیده…

ما از خاک بوترابیم سرباز طفل ربابیم با جون و دل پا رکابیم ای حسین جان تو گوش بچه هامون میخونیم ما…

روی بستر پهلو شکسته یکی افتاده ابرو شکسته با یه چادر خاکی یه دختر سر زخمی بابا رو بسته به یاد روزی…

خون تو میجوشد از قلب زمان داغ تو آتش به جان عاشقان کشته ما را یادت آخرین فریادت ای سیه پوش غمت…