جوون بودی پر از درد و پر از ماتم * کربلایی حسین طاهری

چقدر صبوری کردم میون اون همه آشوب چه لحظه ی سختی بود خروج کربلا غروب بدنت زیر سنگا بود و برای تو…

تویی روحمو تویی جان من تویی روزی دو جهان من شده ذکر هر ضربان من تویی علت هیجان من علی علی علی…

ما لشکریان آماده آمدنیم ما کارگران حرم امام حسنیم جانمان مالمان زندگیمان وقف حسنستان هرکه پرسیده از عشق دوران گفتیم حسن جان…

میسوزی جلو چشام مثل آتیش تنت از بس تب داری علی کم کم اب میشه تنت داغ لبای خشکت ببین چه پیرم…

بازم با غصه دم سازم وقف عزای تو شده چشم ترم قلبم شده وابسته ات مادر ای هستی حیدر دست نوازش میکشی…

یا ام ائمه النجبا ای مادربزرگ خون خدا اسلام ما به تو مدیونه کوریِ اون دو زنِ ملعونه تو رو ام مومنین…

عباس من داداش فدات باید رکاب شه زانوهات با احتیاط پیاده شن مخدرات با اینکه شده غمین و منقلب حالم کاش کاری…

همه جا کربلا همه جا نینوا من ابالفضلیم به امید خدا روی لبم واویلا کسی ندیده توی دنیا که با لبای تشنه…

هر چند پای گریه سبک بار تر شدیم از اشک های چشم تو بیمار تر شدیم هر چند زیر بیرقتان سینه میزنیم…

منم گدای اون مردی که آقای همه مرداست تو کشته مرده هاش قلبم شبیه قطره تو دریاست نوشته روی پیشونیم غلام حضرت…