حسن یا حسن عشق من زندگی حسن * محمدحسین حدادیان

می کند در خاک قتلگه وضو حسین یا حسین با اذان سوزناک و پر غم عمو حسین یا حسین به پیش تو…

هر چند فاتح همه جنگ ها شدم خیلی میان کوفه اسیر بلا شدم ابروی من شکست سر کوچه ای شلوغ زخمی سنگ…

یا علی یا علی مالک ملک دلی نام زیبای تو شد رافع هر مشکلی یا علی یا مولا ای نگار زهرا یا…

روم به آسمونه چشما روضه خونه کاشکی آقا برگرده روز من سیاهه زینبش تو راهه کوفه پر از نامرده آقا نیا اسیر…

گفتم میای با اکبر میای سوار اسب با اصغر میای فکرشم نمیکردم با سر میای ابر چشات خونِ بارونه خرابمون مثل زندونه…

میسوزم دلم پر از غمه روزا و شبای ماتمه دوباره حرف خیمه عزا و پرچمه شبای فاطمیه هم مثه محرمه قلبم رو…

ای کاش غریب نمی موندی ای کاش یکی کنارت بود سخته بی کس و تنها شی ای کاش یکی قرارت بود داره…

کوه به ناله آمده سنگ به سنگ سرزده تا شده شستشو به خون روی خدا نمای تو فدای جان و پیکرت بعد…

میخوام غصه هام با تو درمون بشه میخوام بغضمو پیش تو وا کنم پیش تو که دائم کنار منی نمیشه گناهم رو…

بغضی تو گلومه مردن آرزومه روضه بازه بازه مقتل روبرومه نوشته غیر پیراهنش کفن نداره جای سالم روی بدن نداره یه نفر…