حیف که از دست ما ماه خدا میرود حاج محمود کریمی + متن شعر

حیف که از دست ما ماه خدا میرود متن شعر مداحی

حیف که از دست ما ماه خدا میرود

ماه مناجات و نور ماه دعا میرود

ماه سحر خیزی اهل صفا میرود

ماه وصال علی ماه ولا میرود

ماه خدا رفت رفت جلوه بدرش بخیر

زمزه های شب و لیله قدرش بخیر

بود به روی خدا چشم تماشای ما

خواندن جوشن کبیر صوت دل ارای ما

هر شب و هر روز بود بزم خدا جای ما

زمزمه افتتاح سر زد از اوای ما

حیف که مانند برق این مه معبود رفت

دیر ز راه امد و خنده زد و زود رفت

ماه خداوند رفت ماند به دل اه ما

دست خداوندگار بود به همراه ما

نور به افلاک داد ذکر هو الله ما

ذکر هو الله ما اشک سحر گاه ما

ناله العفو ما از رمضان دل ربود

گاهی دعای سحر گاه ابوحمزه بود

ز اینه دل گرفت ماه خداوند رنگ

سلسله زلف وصل بود سحر ها به چنگ

عبد خدا بود و صلح دیو هوا بود و جنگ

یافت ز خون علی صورت این ماه رنگ

محفل قرب خدا کوی علی بود و بس

روی جمیل خدا روی علی بود و بس

کیست علی کیست کیست سر مگوی خدا

انکه هیاهوی او معنی هوی خدا

دست و زبان گوش و چشم روی نکوی خدا

داشته شصت و سه سال دیده به سوی خدا

نور به او متکی خلق به او زنده بود

عالم و ادم نبود او به خدا بنده بود

عرض و سماوات را در همگان یک علیست

هم به مکان یک علی هم به زمان یک علیست

هم به جهان یک علی هم به جنان یک علیست

بلکه خداوند را در دو جهان یک علیست

قادر منان یکیست خالق داور یکیست

بعد خداوندگار احمد و حیدر یکیست

علی به نص صریح نفس پیمبر بود

علی کنار نبی ساقی کوثر بود

علی تمام نماز نه بلکه برتر بود

نماز بی مهر او گناه اکبر بود

عبد موید علیست جمال سرمد علیست

نه جان پیغمبر است تمام احمد علیست

حاج محمود کریمی
Telegram: @mohjat_net
Eitaa: @mohjat_net
www.mohjat.net

متن کامل