خاک عالمو به سر کنم
میمیرم نگاه به در کنم
حالت اونقده وخیمه که
میگفتی طبیب خبر کنم
من مُردم مگه تنها درد نکش
قلبم فاطمه افتاد از طپش
دلگیری گلم از دست کیا
با من حرف بزن با من راه بیا
پرستار خوبی نبودم که میری
واست یار خوبی نبودم که میری
میون شلوغی کوچه برا تو
هوادار خوبی نبودم که میری
****
سخته بی تو زندگی برام
میخندن همه به گریه هام
وقتی حرف رفتنت میشه
میلرزه تموم دست و پام
گفتی بهترم واسه دلخوشیم
اینقدر آه نکش آخر میکُشیم
من فهمیدم از رنگ پیرهنت
سر وا میکنن زخمای تنت
بجز تو کسی رو ندارم عزیزم
همین خونه میشه مزارم عزیزم
****
موندم تو مدینه بی پناه
میری ای رفیق نیمه راه
کاش زهرا قرار بعدمون
هرجا باشه غیر قتلگاه
آخه قتلگاه جای زن که نیست
عریانه تنش پیراهن که نیست
میگردن همه دنبال حسین
بی سر گوشه ی گوداله حسین
برای حسین مادری کن دوباره
مبادا که سر روی صحرا بذاره
یه روزی میاد حاصل زندگیمون
تو مقتل برای نفس جا نداره
سید مهدی حسینی
شب ۳ فاطمیه دوم ۱۴۰۳