خوب خوبایی و بس که بزرگی » محمدحسین حدادیان ۱۴۰۲ + متن شعر

متن مداحی خیلی وقته پای دلم پیش تو گیره نریمانی خیلی وقته پای دلم پیش تو گیره با تو بودن موجب حس…

ز دل سرود مدحتت سر عاشقانه می کنم من الازل الی الابد تو را بهانه می کنم اگر نوای رب کنم خدای…

بشنو حدیث دل یک عاشق آگاه – ها ای که بری نام علی را تو به اکراه – ها روز قیامت خوده…

دل مجنون داریم حال پریشون داریم شبای فاطمیه هوای بارون داریم ذکر ما یا حسنه ارباب ما بی کفنه زهرا مادر بابامون…

من اون روزی مردم که تو کوچه گلم پیش چشمم زمین افتاد همون روز که خونم تو آتیش سوخت همون روزی بود…

بعد از آن روزی که آتش دامن در را گرفت فضه نان میپخت دست مادرم از کار ماند تا دم آخر کبودی…

من اومدم دوا بشه دردم آخه خوده تو خواستی برگردم بازم میگم خدا غلط کردم الهی العفو تموم مشکلام و حل کردی…

کبوترها سلاممو برسونید به داداشم رضا جانم کجایی امان از این جدایی مسافری که می دونه که تا سحر نمی مونه هنوز…

یه شیوه جنگیدنه جدیدو عرضه کرده میدونو قبضه کرده میدونو قبضه کرده آبروی ازرق شام و بچه هاشو برده نون حسینو خورده…

جوهر میشد اگر که دریا کاغذ میشد همه درختا حتی از عرش قلم میومد بازم میموندن برای وصف شأن و جلال حضرت زهرا…