خودم دیدم میان کوچه ها * سید مجید بنی فاطمه

رأس تو میرود بالای نیزه ها من زار میزنم بر پای نیزه ها اه ای ستاره دنباله دار من زخمی ترین نیزه…

هر لحظه ای که آمد و از من خبر گرفت حالات سجده های مرا در نظر گرفت میدید عاشقانه مناجات میکنم اغلب…

ای عصای پیری بابا بلند شو از جا به خاطر دل لیلا بلند شو تا در کنار پیکر تو جان نداده ام…

از روزگار قسمت اگر این خرابی است شکر خدا که تربت ما بوترابی است از بس علی علی ز لبم چکه میکند…

ما بی تاب و بی قراریم با عبد الله وعده داریم تا پای تو سر بذاریم ای حسن جان وقتی هستیم همه…

قربون اشکات دیگه به دستات موهای زینب شونه نمیشه بی تو بدون لبخند و لطفت این خونه دیگه خونه نمیشه این خونه…

غم همراه روزاشه تو سینش پره آهه از بعد مادرش تو اوج درد بی پناهه یادگار کربلا ای سفره دار کربلا گنجینه…

تنها یه صورت باعث شده اشک بریزم به پهنای صورت دردای صورت زود خوب نمیشه که حساسه اعضای صورت زخمای صورت میسوزه…

گرفت شانه به دست و کشید بر سرشان گلاب زد به سر گیسوی معطرشان لباس رزم بپوشاندشان و میدانست که خیره مانده…

خیلی وقته من ندیدم کربلاتو میدونی خیلی کرده این دل هواتو قول میدم آقا اگه اومدم حرم این دفعه دیگه بمیرم من…