خورشید پشت ابر پنهون بود حاج محمود کریمی + متن شعر

خورشید پشت ابر پنهون بود متن شعر مداحی

خورشید پشت ابر پنهون بود

خورشید از ابرا دلش خون بود

قلب دو عالم نبض این مرده

مردی که دورش ماه میگرده

این قلب هم امشب ترک خورده

خورشید از ابرا کتک خورده

اونا که نون فتنه رو خوردن

خورشید رو روی خاکا بردن

سَم اومد و آه از لبش افتاد

قلب دو عالم از تپش افتاد

این ماجرا تکرار تاریخِ

تکرار آتیش و در و میخِ

بازم طناب و دستای بسته

دستی که هستی بین اون دسته

بازم طنابی مرد شهر و برد

کوهی توی کوچه زمین میخورد

اشکاش از آتیشِ دلش داغه

داغیِ کتفش کار شلاقه

با دست بسته دنبال مرکب

انگار بازم راهی شده زینب

وقتی با صورت رو زمین افتاد

انگار شاه از صدر زین افتاد

از تشنگی بی جون و بی حاله

لب تشنه و زخمی تو گوداله

سر نیزه با گیسو در افتاده

خنجر به جون حنجر افتاده

چکمه چه کاری کرده باسینه

قاتل نشسته سینه سنگینه

حاج محمود کریمی
Telegram: @mohjat_net
Eitaa: @mohjat_net
www.mohjat.net

متن کامل