درد دلم رو بازم دوا کن
یک باره دیگه بابا صدام کن
سنگینه داغت هم کرده پیرم
از جا بلندشو دارم میمیرم
مونده روی قلبم زخمای فراوون
پاشیده تن تو هرجای بیابون
واویلا علی جان
****
میری و دیگه تنها میمونم
قربون زخمات دردت به جونم
هیچکس برامون کاری نکردو
تنها گذاشتی این پیره مردو
گرگای بیابون جسمت رو دریدن
با نیزه تنت رو رو خاکا کشیدن
واویلا علی جان
****
وای از دل من از نیزه خوردن
تکه به تکه جسمت رو بردن
نامردی اینجا جزو رسومه
کار بابات هم دیگه تمومه
مثل ابره بارون پیش تو میبارم
دیگه هیچ امیدی تو دنیا ندارم
واویلا علی جان
.
با نوای کربلایی نریمان پناهی
شب هشتم ماه محرم ۱۴۰۱
اشتباهات تایپی رو اطلاع بدید
.
instagram.com/mohjat_net
t.me/mohjat_net
aparat.com/mohjat
Mohjat.net
.