در میون کوچه ها محشری شد به پا * حاج محمود کریمی

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم محرمت بهار منه زمان…

رابطمون خیلی شبیه رفاقت بارون و روده واسطه ی برادریمون غیر امام حسین نبوده خدمت میکنی خونه زندگیتو با زائرها قسمت میکنی…

یه قافله امید یه رشته مروارید یه قافله مهتاب تو هاله ی خورشید یه قافله بارون یه قافله دریا داره میاد کم…

چشماتو رو هم بزار بی خیال غم بشیم از همین حسینیه راهی حرم بشیم بگو آقا گرفتارم گره افتاده تو کارم ولی…

زیر علمت امن ترین جای جهان است چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است تا سر ما بر سر شانه…

عمو حسین مرا ببخش در آتش فراق شعله ور شدم مرا ببخش میان قتلگاه درد سر شدم مراببخش به خاطر صدای کودکانه…

میدونم قبل از نیمه‌ این ماه منو می بخشی ان شاء الله تا بنده‌ تو ام آزادم نمیره خوبی هات از یادم…

اشک عجب بارونیه که آدم با اون آروم میشه زیر این بارونه که باز حرم تو داره معلوم میشه حرم حرم حرم…

جونمو عشقت به لب هام آورده حال دلتنگی پریشونم کرده میکشم فریاد تو اوج بد مستی ای همه دنیا اقام برمیگرده میخوام…

هیئت قیامِ للهِ اینجا مسیر کوتاهه این کوچه های سینه زنی هرگز نمیره بیراهه از همین کوچه ها شهید میبردن تو همین…