دلبری کار چشات من که میمیرم برات * حاج محمود کریمی

عشق علی همه ی بهونه ی حسینه اسم علی برکت خونه ی حسینه مست علی همه ی شرابش تو پیمونه ی حسینه…

یه شب تَفاُل زدم به چشمای خیس تو تشر زدی که اگه طاقت نداری برو گفتم سرم پای تو به جاش غمت…

تا دنیا دنیا باشه تو مولا هستی و منم فقیرم روزیم و از دست خودت میگیرم من همینم با این حال خرابم…

شکر خدا توی دلم دارم ولای مرتضی الهی یک روزی بشه جونم فدای مرتضی یه نیمه از قلبم شده همیشه جای مرتضی…

ای شرر های غمت گشته شمع حرمت دشمنت هم نبود نا امید از کرمت تو جگر پاره زهرایی و پاره جگری بعد…

پره تب و تاب دل بی قرارم اگه تو بری زهرا جان کسی رو ندارم گل چادر گل دارت تب دستای تب…

علم تو دستاشه و حسین نگاش میکنه علی داره از نجف با فاطمه دعاش میکنه خدا به همرات علم رو دوشت بازوبند…

ما بنده و تو پادشاه ما ذره و تو مهر و ماه پای غم تو ابر بهاریم حسین در لشکر تو گرد…

دیدی چه بلایی سر زینب اومده کی رأس تو رو اینجوری رو نیزه زده نذار تنها بشه این زن چهل منزل روی…

خون از چشمام پاک کردم دیدم بین لشکر دنبالم میگردی از فریادت جانا فهمیدم خیلی مردی یادگاری حسن اومده به یاری حسین…