دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد
دل شکسته ام را اسیر و مبتلا کرد
نه طاقت و توانم به لب رسیده جانم
که هر چه کرد با من فراق کربلا کرد
چه کربلای اشکی چه نینوای خونی
که دیده و دلم را به غصه مبتلا کرد
فدای ان شهیدی که در کنار سنگر
ز قطره قطره خونش حسین را صدا کرد
فدای شیر خواری که وقت جان نثاری
دو چشم خویش بست و دو لب به خنده وا کرد
فدای ان جبینی که تا جدا شد از تیغ
ز کوه غصه پشت حسین را دو تا کرد
شود تمام هستی فدای ان دو دستی
که غرق بوسه با اشک علی مرتضی کرد
فدای ان حسینی که زیر تیغ قاتل
سرش بریده گشت و به شیعیان دعا کرد
.
.
لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net
.