روز را شب میکنم با درد بی بال و پری » متن روضه » امام حسین

حسین جان سرت رو توی قتلگاه نانجیبا بریدن تنت رو یه لشکر با سرنیزه از هم دریدن واویلا حسین جان دیدم حتی…

دوران غربت نبوی سر رسیده است بهر نبی وصی نه برادر رسیده است عین هم و لسان هم و چهره همند مولا…

سرزمین بی حسین یعنی یه ویرونه هرجا بوی حرمو میده یعنی خونه زنده میمونه تو رو بارون خدا اشکمو باور کن این…

از حرم تا دل گودال تماما دل شد رای مردان زد و در طفلی خود کامل شد گه شد راه و گهی…

به اين غبار نگاهی كه آفتاب شود بسوز قلب مرا كز غمت مذاب شود دوباره روي تو را آسمان جمعه نديد كدام…

به کف چون جان گرفتم تا کنم تقدیم جانانت گلویت را سپر کن تا بگیرم پیش پیکانت تکلّم کن تکلم کن بگو…

آروم و قرارم تا ابالفضله سر و کارم با ابالفضله نوشته روی مزارم یا ابالفضله من و هوای میخونه لبا رو لب…

دنیا بی تو اسطوره آقا کم داره بی اسم تو عباس زمین غم داره عالم داره میبینه ابوفاضل رو ایستاده تو دستاش…

قحطی آب و ایمونه خواهر شاه پریشونه موی ارباب پر از خاکه چکمه ی شمر پر از خونه چقدر کار داره مگه…

از حرم رفتی و آتش زده شد بال و پرم بعد تو ریخته شد خاک یتیمی به سرم چه فراقی و چه…