سرشو اشقیا میبرن
بمیرم از قفا میبرن
پیش چشم زهرا میبرن
شکسته شد سبوی ارباب
وقتی نشست به روی ارباب
تو پنجه هاش موی ارباب
دشنه رو زد گلوی ارباب
دریای خونه گودال
حسین کُشونه گودال
نشسته روی زانو
مادر میون گودال
حسین حسین واویلا
****
غرق خونه گلوش میکردن
با لگد پشت و روش میکردن
عوض پیروهن نامردا
تنشو نیزه پوش میکردن
شد تیکه تیکه جون ارباب
همدم خاک و خونه ارباب
میاد به زیر نعل اسبا
صدای استخون ارباب
یکی به پهلو میزد
یکی به بازو میزد
حالا برای غارت
سنان به شمر رو میزد
حسین حسین واویلا
****
همه چی رو حراج میبردن
گوئیا تخت و تاج میبردن
ریخته بودن میون گودال
بیشتر از احتیاج میبردن
عمامه و عبا رو بردن
انگشتر آقا رو بردن
گهواره ی شیرخوارو بردن
زیور بچه ها رو بردن
رسیده جونش بر لب
میگه با گریه زینب
حسین پاشو از رو خاک
دارن میان با مرکب
حسین حسین واویلا
▪️جدیـدتـرین اشعار در ایـتا » عضویت
▪️جدیدترین اشعار در تلگرام » عضویت
کربلایی نریمان پناهی
تکمیل آرشیو / شب عاشورا محرم ۱۳۹۶
مهجه؛ انتشار جدیدترین متن مداحی
ایـراد تـایپی متن شعر رو اطـلاع بدید
صفحات مهجه در شبکههای اجتماعی