شبای ماه رمضون ” حسین ستوده ” شعر کامل

چه بستری انگار که توی لحظه های آخری با زخم سر چقدر شبیه مادری داری میری چرا منو نمیبری به دخترت بگو…

از نسل آقای کاظمینی تو نوه هشتم حسینی اسمت وقتی حسن باشه یعنی حتما تو کریم عالمینی برات گل میکارن عرش اعلا…

اگر تو را نداشتم بدان خدا نداشتم آری خدا نداشتم اگر تو را نداشتم قلندرم من غلام قنبرم نبود اگر کرامتت نبود…

الله الله لا اله الا الله لا اله الا الله الله الله الله الله و اکبر ایران ایران ایران خون و مرگ…

سری به روی نیزه ها بلنده کاشکی رقیه چشمشو ببنده اینجوری که سرو زدن به نیزه افتادنش فقط به مویی بنده مرکبای…

برکت ایران همیشه به مشهد و قم بوده سایه ی پرچم شما رو سر مردم بوده وقتی که عاشقت شدم تازه اینو…

اینجا که عطراگین به بوی مشک و عود است این خانه گویا خانه یاس کبود است روزی دو مرغ عشق اینجا لانه…

تو بودی محرم راز ولایت تو بودی مرد جانباز ولایت هنیئاً لک گوارای وجودت مبارک باشه سرباز ولایت عجب داغی رو دل…

ای گل حرم بابا رفتی از برم بابا میری و منم یاد مادرم بابا ای جونم بابا فدای تو می خونم دعا…

اگه من منهای عشق تو باشم اصلاً از من چیزی باقی میمونه من نبودم که تو در دلم نشستی این چه سِریِ…