شده آسمون سیاه غوغا شد
دور قتلگاه شاه غوغا شد
همه رفتن حسین تنها شد
سرِ کهنه پیروهن دعوا شد
چقدر نیزه به جسمش جا شد
واویلا زینب رود به قتلگه به سر زنان
آشفته حال نفس زنان و روضه خوان
روی لبش نوای وا محمدا
صلو علیک ندای اهل آسمان
واویلا یا ذبیح العطشان
****
مادرش لطمه زنان واویلا
خواهرش دل نگران واویلا
به روی خاک تنش واویلا
ارباً اربا بدنش واویلا
خاک و خون شد کفنش واویلا واویلا
یا فاطمه چه آمده سرِ حسین
یا فاطمه جدا شده سرِ حسین
یا فاطمه بیا ببین چه کرده اند
با مصحف شریف پیکر حسین
واویلا کودکان غش کردند
واویلا تشنه ذبحش کردند
واویلا یا ذبیح العطشان
****
رفته عمامه ی تو یا مظلوم
زره و جامه ی تو یا مظلوم
یا ذبیحً بالقفا یا مظلوم
یا مرمل بدما یا مظلوم
کشته ی کرب و بلا یا مظلوم یا مظلوم
واغربتا که خواهرِ خمیده ات
بوسه زند به حنجر بریده ات
واغربتا از اینکه همسفر شود
با این سرِ به نیزه آرمیده ات
واویلا روز عالم شب شد
واویلا خونجگر زینب شد
واویلا یا ذبیح العطشان
.
با نوای سید محمدرضا نوشه ور
شب عاشورا ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.