غریبا وحیدا فریدا حسین جان | حسین ستوده ۱۴۰۳ | متن شعر

غریبا وحیدا فریدا حسین جان

قبول شد توبه ی من

شنیدم اسمتو گریه کردم

برای اولین بار

برای جسم تو گریه کردم

جبرئیل گفت عطشان

یا قدیم الاحسان

گریه میکردم

جبرئیل گفت عریان

روی خاک سوزان

گریه میکردم

غریبا وحیدا فریدا

میگفت زینب از خیمه دیدا

غریبا وحیدا فریدا

میگفت شمر رو سینت پریدا

غریبا وحیدا فریدا

میگفت خنجرش سخت بریدا

غریبا وحیدا فریدا

میگفت موتو خیلی کشیدا

والله وقاحت داره

خیمه نرید برادرم

رو خیمه غیرت داره

والله وقاحت داره

زنده است هنوز

ببینید انگشتشو حرکت داره

غریبا وحیدا فریدا حسین جان

****

دلم آروم نمیشه

برات بی اختیار گریه کردم

پای روضت زنونه

نشستم زار و زار گریه کردم

جبرئیل گفت آروم

ای حسین مظلوم

گریه میکردم

جبرئیل گفت پهلو

تیغ کند و حلقوم

گریه میکردم

غریبا وحیدا فریدا

میگفت خوردی زخم از پلیدا

غریبا وحیدا فریدا

میگفت میزدن ریش سفیدا

غریبا وحیدا فریدا

میگفت خواهرت دیر رسیدا

غریبا وحیدا فریدا

میگفت جای سالم ندیدا

شیب گوداله و شاه بی ردا وا محمدا

عمه جان رو به مدینه زد صدا وا محمدا

میزنه سنان جدا شمر جدا وا محمدا

لااقل صیدتو رو به قبله کن

شمر حوصله کن

نظرتون درباره شعر این نوحه چیه؟
لطفا برامون بنویسید

▪️جدیـدتـرین اشعار در ایـتا » عضویت
▪️جدیدترین اشعار در تلگرام » عضویت

مداحی جدید؛ کربلایی حسین ستوده
دهه سوم ماه محرم ۱۴۰۳
مهجه؛ انتشار جدیدترین متن مداحی
ایـراد تـایپی متن شعر رو اطـلاع بدید
صفحات مهجه در شبکه‌های اجتماعی

eitaa.com/mohjat_net
t.me/mohjat_net
Mohjat.net
.

متن کامل