فرموده ام البنین کربلایی وحید شکری + متن شعر

حالا که پیاده کردی بارتو حالا که خیمه تو این خاکا زدی امروز و فقط یادت باشه حسین با چه عزت و…

تو بستر به سختی نفس میکشی تو این لحظه ها شکل مادر شدی الان خوب حس میکنم واسه چی تو زهرای موسی…

از راه میاد یک قافله سهم همه خون دله از راه میاد یک قافله که علمدار داره چه هیبتی از پرچم یل…

مینشاند بر لب عشاق تو لبخندها به ابی انت و امی گفتنه فرزندها یا حسینِ بچه ها در روضه های خانگی آب…

من می مستور میبینم من همه جا شور میبینم دره آسمون بازه امشب نور علی نور میبینم دلبر حسین اومد ماه خونه…

توی شیب گودال ریختن رو سر تو خنجر می کشیدن روی حنجر تو وقتی زنده بودی سمت خیمه رفتن بعدش پیش زینب…

به کی بگم این دردو به کی بگم از حالم روضه خونِ مسمار و سینه زنه گودالم خونه پر از دود و…

گفت ارباب که اینجاست همان وعده گه یار شفا خانه هر سینه غم بار بیایید و گشائید ز هر ناقه این قافله…

بازم تو این شلوغیا با گریه میزنم صدا یا معصومه یا فاطمه بی بی جان اشفعی لنا پر زدم تو هوات سمت…

بین غوغای دنیا این دنیای زجرآور وقتی قلبم بی تابه میرم کنج یک سنگر اگه پر از امیدمو ندارم از چیزی هراس…