لذت فاطمیه که میشی با مادرت » محمدرضا بذری + متن مداحی

دردم این است عمو نیز در این قافله نیست مثل من پای کسی پر شده از ابله نیست گفتم از منبر نی…

کجایی مادرم تو لحظه های آخرم در انتظارتم که برسی بالا سرم بیا بیا ببین این نفسای خستم و میون این قفس…

یکی میخواد صدات کنه میخواد جوابشو بدی بهش بگی سلام رفیق بهش بگی خوش اومدی بهش بگی هر چی بودی حالا دیگه…

نمی گویم بیا زنجیر بردار از پرم دشمن که دیگر شوق پروازی نمانده در سرم دشمن نمانده غیر مشتی استخوان از جسم…

گریه و ناله و آه و حسرت و شب زنده داری شب زنده داری خوبه اما نه با زخمای کاری چجوری خواب…

چون مرغ تنها به صید صیادم افتاده ام در میان موج خون وای خونِ دلی که خوردم پس از زهرا جاری شده…

آقا به هوای کربلا سوگند آقا به شبای کربلا سوگند از تو نمیشه یه لحظه هم دل کند آقا به غروب کربلا…

فرمود مولا هر که با ما نیست برگردد غربت هر انچه بیش عزت بیشتر گردد امشب شب طولانی عشاق بیدار است گرم…

باورش آقا سخته برام کمتر از حتی کبوترام چون نزاشتی کربلا بیام  تو دلم قیامتی شده کربلا چه حصرتی شده این عجب…

دوباره دلم شد خونه ی ماتم ز غصه های گل زهرا آماده ی رفتن شده آخرین وارث داغ و غم مولا قلبش…