متن مداحی [ مادرم پناهگاه آخرم ] سیدرضا نریمانی

اگر کشتن چرا آبت ندادند چرا زآن دُر نایابت ندادند اگر کشتن چرا خاکت نکردند کفن بر جسم صدچاکت نکردند مسلمانان حسین…

هر کس به طریقی دل ما می شکند بیگانه جدا دوست جدا می شکند بیگانه اگر می شکند نیست عجب از دوست…

قدم بزن با پای دل تو این هوای آشنا قدم بزن تو آسمونا با شور و حال زیارت امام رضا قدم بزن…

شبی که در نفس سرخ ماه طوفان بود شبی که اب فرات آتش فروزان بود شبی که ارض و سماوات کربلا شده…

رابطمون خیلی شبیه رفاقت بارون و روده واسطه ی برادریمون غیر امام حسین نبوده خدمت میکنی خونه زندگیتو با زائرها قسمت میکنی…

همه دستا فدا دست ابالفضل همه دلها شده مست ابالفضل تا میبینه علی بازوی اون و میگه فدای ناز شسته ابالفضل اومده…

چه اسم قشنگی چه اسم شریفی مادر پر از عشقه چه حس لطیفی چقدر خوبه مادرت توی خونه راه بره تو هم…

العطش به کربلا تشنه لبی آه کشید فاطمه رو خبر کنید روضه به گودال رسید خونی شده چرا یال مرکبت صَبراً عَلی…

مردی میان خاک و خون مشکی پر از خالی این خواب تکراری دمادم کرده بی تابت وقتی تمام کربلا را دیده ای…

روشن تر از خورشید و ماهه این نور اباعبداللهِ تو روضه کربلا معلومه راهو بشناسیم از بیراهه بیراهه یعنی دور از یارم…