اگه باشن بهشت اینا غذاشون سیبه یا گندم
اینا از نسل ابلیسن ولی تو پوشش مردم
دوا شد دردشون اخر اینم دنیای بی حیدر
یه پیچ تند و تاریکی بدون نور و بی رهبر
سزای مردم کوفی حکومت های گمراهه
خوارج هستن این روزا خوارج راهشون چاهه
یه عده ظاهرن بَرَّن ولی معلوم قلاده
یه عده غرق تو شَکَّن شهیده یا که جلاده
اگه ماهی نره دریا تلظی سهم لبهاشه
میمیره ماهی تشنه ولی دریا سر جاشه
علی دریا و ما ماهی علی بالاست تا آخر
ماها تشنه ترین مردم علی دریاست تا آخر
نه عبرت شد واسه مردم نه از تو چاه برگشتن
جلوشون راهو میدیدن بازم گمراه برگشتن
سری رو نیزه جامونده ولی تن بین گوداله
میون ما و عاشورا هزار و چارصد ساله
بازم در حال تکرار دوباره ظهر عاشورا
ولی این بار رو نیزه سر شمره میره بالا
شعر: مجتبی نظری پور
شهادت حضرت علی ۲۱ رمضان
جدیدترین اشعار ” مشاهده “