تاریخ انتشار:
بازدید: 964 بازدید



مسیر چشم معصومت منو راهی دریا کرد
تو گفتی آب این حرفت تو قلب مشک غوغا کرد
گلم چند وقته که بارون رو گلبرگات نباریده
لبات از جنس بارونه چرا بوی کویر میده
من و مشکم میریم دریا تا دریا انحصارت شه
بازم مشک عمو چونه عزیزم اعتبارت شه
خودم بارون میشم دختر می بارم پای این روضه
من این دستام و می ذارم همین جا پای این روضه
تا ابرا لمس دستات شه تو رو رو شونه می ارم
یه وقت گریون نشی عشقم واست چشمام و می ذارم
تا هم بازیت بشم باید منم هم قد تو باشم
میرم دریا که برگردم شاید هم قد تو باشم
خودم نذر تو کردم اگر نذرم قبول باشه
باید عباس با مشکش تو یه قبر کوچیک جاشه
کپی برداری از اشعار تنها با ذکر منبع و لینک سایت مهجه مجاز است.
وبلاگ مهجه: www.mohjat.blogfa.com
مهجه | www.Mohjat.net
@mohjat_net
