من باقر ابن زین العبادم
دست خدایم کز پا فتادم
یادم نرفته لبهای عطشان
بر خاک صحرا سلطان خوبان
از گوشه ی مقتل زنی میگفت حسین جان
واویلا حسین یا جداه
دیدم که خورشید خدا شد پر ستاره
دیدم لب خشک و گلوی پاره پاره
از گوشه ی مقتل زنی میگفت حسین جان
من خاطراتم پر از غریبی
ارثیه ی ما غربت نصیبی
آتش گرفته قلبم ز کینه
میسوزد آهم در کنج سینه
پر میکشم دلخسته از شهر مدینه
هر روز و شب با این دلِ سرشار دردم
بر روضه های عمه ی خود گریه کردم
واویلا حسین یا جداه
ظهر عطش در صحرای غوغا
من آب خوردم از دست سقا
یادم نرفته موی پریشان
حال فرار و قلب هراسان
من شیر شمشیر خورده را دیدم به میدان
من یادگار آخر کرب و بلایم
من شاهد شور شهیدان خدایم
من باقر ابن زین العبادم
دست خدایم کز پا فتادم
یادم نرفته لبهای عطشان
بر خاک صحرا سلطان خوبان
از گوشه ی مقتل زنی میگفت حسین جان
واویلا حسین یا جداه
.
با نوای حاج محمود کریمی
شهادت امام باقر سال ۱۳۸۸
مداحی قدیمی و خاطره انگیز [نوستالژی]
کـتاب مـداحی تخفیف ویژه » مـشاهده
دانـلود کتاب مداحی رایـگان » مـشاهده
گـلچین شـعر و صـوت هـا » مـشاهده
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net | سایت مهجه
.