میکشم روی زمین پای پر از آبله را * متن روضه حضرت رقیه

میکشم روی زمین پای پر از آبله را

تا میان من و تو کم کنم این فاصله را

سرِ نیزه وسط تشت طلا کنج تنور

فرصتی نیست بگیرم سرِ پر مشغله را

کاش دست تو کمی موی مرا شانه کند

بلکه آرام کند دختر بی حوصله را

کاش بودی و مرا باز بغل میکردی

کاش بودی که بگیری یقه ی حرمله را

عمه در هلهله ها گفت کجایی عباس

غیرت الله بیا ختم کن این قائله را

عمه کوهیست که ما تکیه به او میدادیم

مادری کرد که آرام کند قافله را

خطبه ای خواند که بندِ دلشان را لرزاند

کوفه حس کرد دم صحبت او زلزله را

راستی واژه ی یَابنَ الطُلَقاء یعنی چه

عمه آتش زده این سلسله ی باطله را

حسم این است که من درد سر قافله ام

کاش با خود ببری دردسر قافله را

میکشم منت اگر ناز مرا هم بکشی

میکشم روی زمین پای پر از آبله را

.
شب جمعه شب زیارتی امام حسین
متن روضه حضرت رقیه
کـتاب مـداحی تخفیف ویژه » مـشاهده
دانـلود کتاب مداحی رایـگان » مـشاهده
گـلچین شـعر و صـوت هـا » مـشاهده
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.

مطالعه بیشتر