نوبت غم میشود تکیه علم میشود * سید مجید بنی فاطمه

بمونی پا به پام فکرشم نمی کردم بهم بگی بیام فکرشم نمی کردم وقتی که بغضمو میبینی تو چشام گریه کنی برام…

حوزه علمیه تو بوده حسینیه تو ای آقا میگفتی از دردا مقتل و نا مردا روضه میخوندی تو برای شاگردا السلام علیک…

از عشق تو میخونن غنچه ها وقت وا شدن می خونن کفتر ا موقع پر زدن زمین و زمون یه صدا میگن…

بسم الله الرحمن الرحیم شده خیمه ها قحط آب عطش و ناله و گرما و تب گرفته صدای رباب ای طفل معصومم رفتی…

ای سنما صنم سنم ثنما ای صنما ای خدای همه ی با جنما اونکه میمیره برا تو منما ای صنما کفیل عقیله…

بنویسید که جز خون خبری نیست که نیست به تن این همه سردار سری نیست که نیست بنویسید که خورشید به گودال…

یک اربعین گذشت و ندیدم تو را حسین دیدم ولی کجا به سر نیزه ها حسین ما بوسه میزدیم به پیشانی ات…

حالا که نیست مادر من هست دخترت حتی حسین هم به فدای تو و سرت  از مسجد مدینه که خیری ندیده ای…

خوبه جون سپردن از داغ اباعبدالله مطمئن شدم که رزاقه اباعبدالله زیر پرچمای یا حسین اینو بنویسید رحم الله به عشاق اباعبدالله…

جای تعجب نداره این روزا آدما از عشقشون برگردن ولی واللهِ قسم اونا که پای حرفشون بمونن مَردن پای عهدشون میمونن آقا…