نور میگیره اسمتو میبرمو » محمدحسین حدادیان ۱۴۰۲ + متن شعر

ای جان زینب جانان زینب بچه هام شبیه خودم برای تو میمیرن حسین تا تو اذن میدون بدی دامت و میگیرن حسین…

ای دوست مدد خادم دربار تو باشم با دست تُهی در صف انصار تو باشم یک برکت جانانه به عمر و نفسم…

وقتی که هست چشم تر تو مطاف اشک گم میشود دوباره دلم در طواف اشک چشمان بی قرار من و اعتکاف اشک…

من اومدم از این به بعد یه نوکر کاری بشم اونی که دوست داری بشم نشه شبیه قبلنا تو رو خدا پیش…

الا یاران من میعادگاه داور است اینجا بدن ها غرق خون سر ها جدا از پیکر است اینجا ملک قران بخوان در…

چه زندانی و زندان بانی تو این شبای طولانی که تازیونست افطارم شبیه بارون می بارم گوشه سیاه چال افتادم به یاد…

آتش عشقت فتاده به نیستان دل شد پریشان از داغ تو سر و سامان دل آتش سوزانِ غمت خاموش و بی شرر…

من که دلداده آل پیغمبرم من غلامزاده زاده ی حیدرم واله بی دلم عاشق بی سرم پر ندارم ولی میپرم  امشب شب…

جوون بابا رفته توون بابا بعیده بی تو زنده بمونه بابا عصای پیریمو ازم گرفتن بابا جلوی چشمای من بابا تو رو…

نسیم بهار اومد ساقه ها جوونه زد سرود شکوفه ها یا ابا صالح مدد میرسه بهار نور نور بهار ظهور تا همیشه…