نوکریامو اشک چشامو * محمدحسین حدادیان

چه بهتر است ببخشم به لطف و احسانم چگونه جسم ضعیف تو را بسوزانم اگر تو خالق خود را خدا نمیدانی منم…

رسیدم به شبهای تو سر من کف پای تو رسول خدایی تو بابای مایی از امشب یتیم است طفل امت تو میمیرم…

بین هر چی عشقه توی عالمه غم تو فقط برام مقدسه روزی که همه منو رها کنن فقط عشق تو به دادم…

شرح دیوانگی ام رد شده از هر سخنی هر که در دهر پی نام و نشان است علنی شهره شهر شده سینه…

تا حسین از جان گذشت و سوی قربانگاه رفت از زمین تا آسمان پیوسته دودِ آه رفت چون قدم در وادی سرخ…

چراغونی میشن خیابونا تا جای قدم های تو شن بیا تا جوونیم تا میتونیم دست رد به سینمون نزن تو روایت میگن…

دستت بر روی زمین افتاده گمون کنم از خبرت دخترکم تو خیمه ها جون داده پاشو بریم با هم بریم حرم یا…

آروم دلم قبل رفتنت منو حلال کن تو خونه ی من اینها زدنت منو حلال کن زهرای علی منو حلال کن تا…

به تو محتاج که نه به تو محتاج ترم تا به نفس کشیدنم اگه میشه وقت مردنم بیا به دیدنم به تو…

سینه زدن تو روضه های تو واسطه برادریمونه چشمامون برا تو می باره گریه زبون مادریمونه همه سختیای تو دنیامو توی چایی…