نیزه با گریه هام راه نیومد * سید مهدی حسینی

دل من با گریه همنشین شده حال آسمونیا غمین شده نفسای آخره ای عالمین گل زهرا نقشِ بر زمین شده کنج حجره…

من مست ابالفضلم هوشیار نخواهم شد از خواب دو چشمانش بیدار نخواهم شد ماه بلند ام البنین گیسو کمند ام البنین اسمت…

دو سه روزه سری به ما نمیزنی من و بابا پیش خودت نمیبری مگه میشه بی خبر از من بمونی مگه میشه…

معرکه در تسخیر اونی که مثل شیره همه فراری میشن تا علی میدون میره رجزش عالمگیره بدون شمشیر دشمن با رجزش میمیره…

لَئِن شَکَرتُم لاَزیدَنَکُم خدا رو شاکرم که اربابمی یعنی میشه شبیه حر و زهیر بهم بگی که جزو اصحابمی شکر نعمت کردی…

دور هم جمع شدیم محور فاطمه است ما همه امت و رهبر فاطمه است بچه شیعه میگه بابام حیدر و بچه شیعه…

به شاه وفا میر دلدار ای جانم به مشکل گشای گرفتار ای جانم به ایینه شیر کرار ای جانم به سقای تشنه…

جوون بودی پر از درد و پر از ماتم جوون بودی واسه زخمات نبود مرهم جوون بودی ای بی وفا زمونه چی…

نمیدونه کسی که چی دیده حسن نمیدونه احدی چی کشیده حسن تو خونه شب و روز چی شنیده حسن توی کوچه چی…

ببین حضرت حیدر آمد جوانی پیغمبر آمد به پا شد عجب محشری که به میدان علی اکبر آمد فدای شکوهش فدای وقارش…