وای من جان طاها و علی ام من صادق ال خدایم
من زاده زهرای اطهر من کشته زهر جفایم
وای پیمونه دل من سر اومد
وای پاره های دلم از تو چشمام در اومد
وای برای بردن من خوده مادر اومد
دور و برم از گریه ها قیامته
روی لبام سفارش ولایته
کاهل نماز بی بهره از شفاعته
****
این چندمین باره مدینه سیلی به روی اصل دین خورد
بر روی خاک کوچه هایت قبل از همه مادر زمین خورد
وای از اتیشه دل من همه بی خبرن
وای مثل علی من و تو کوچه ها میبرن
وای همه ال علی وارث مادرن
میسوزه دل میون این اتیش و دود
راهی شدم با صورت سرخ و کبود
همراه من کسی به جز مادر نبود
****
پر گریه تر شد روضه من با روضه های عمه زینب
شیخ و الائمه دست بسته پای برهنه پشت مرکب
وای خون دلم عاقبت شد عجین با حسین
وای زمزمه لب من یا حسین یا حسین
وای ای فدای غم تو همه دنیا حسین
این گریه ها این ناله ها برا حسین
عالم بشه برای تو فدا حسین
ای کشته تشنه لب خدا حسین
***
نوحو الائمه گفت نوحوا علی الحسین
نوحوا علی الحسین نوحوا علی الخیم
نوحوا علی الرضی نوحوا علی الحرم
نوحوا علی القمر نوحوا علی العطش
نوحوا علی القتیل نوحوا علی الذبیح
نوحوا علی البنات اولیا مخدرات
لطفا اشتباهات تایپی در بین متن اشعار را اطلاع دهید
کپی برداری از اشعار تنها با ذکر منبع و لینک سایت مهجه مجاز است