چشمی که وقف روضه ارباب عالم است
ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺶ ﭼﻮﻥ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﺍﺷﮏ ﻧﯿﺴﺖ آﺏ ﺣﯿﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﭼﮑﺪ
ﺍﯾﻦ ﭼﺸﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﺸﻤﻪ ﯼ ﺟﻮﺷﺎﻥ ﺯﻣﺰﻡ ﺍﺳﺖ
ﺳﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﯽ ﮔﻞ ﺭﻭﯾﺶ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﯾﻢ
ﺍﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﯾﺎﺭ ﻫﺴﺖ ﺑﺴﺎﻃﯽ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺍﺳﺖ
ﺍﺷﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﭼﻮ ﯾﺎﺩ ﺍﺯ ﻏﻤﺶ ﮐﻨﯿﻢ
ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺯﻟﻒ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺍﺳﺖ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺮﺑﺖ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﺩﻫﻢ ﺣﺴﯿﻦ
ﮔﺮ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻏﻤﺖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ
.
.
لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net
.