چه باید گفت از دوران دوری * حاج مهدی رسولی

چه باید گفت از دوران دوری

چه باید کرد با طغیان دوری

کسی آیا خبر از یار دارد

در این دوران بی پایان دوری

منی که تشنه جام وصالم

نمی سازد به جانم نان دوری

الا ای روزگار وصل خوش باش

که هستم همچنان مهمان دوری

یکی دست دل ما را بگیرد

برون آرد از این زندان دوری

نمی آمد به ما پرواز کردن

نمی آید به سر دوران دوری

دل نالایقانت را چه کردی

شهادت عاشقانت را چه کردی

یکی از شوق تو بی دست و بی سر

یکی از دوری ات تا روز آخر

یکی در آرزویت سر به سجده

یکی در جست و جویت پای منبر

یکی دنبال تو صحرا به صحرا

یکی دیگر پی ات سنگر به سنگر

یکی افتاده در پایت که دریاب

یکی دستش به دامانت که بنگر

سر وصلت جوانی سر شد و رفت

دل ما سوخت خاکستر شد و رفت

تو که ما را به هر سو می کشانی

کجا ما را به مولا می رسانی

چرا اینقدر با ما بی وفایی

چرا تنها نصیب این و آنی

ببین شرمنده ایم از جان ندادن

ببین دلخسته ایم از میهمانی

دل ما چیست جز دریایی از خون

سر ما چیست جز بار گرانی

ولی افسوس راز تو همین است

شهادت قسمت اهل یقین است

چه بهتر که شهادت کم بها نیست

به قیل و قال و حرف و ادعا نیست

شهادت قسمت مردان مرد است

که در قاموسشان غیر خدا نیست

چه بهتر بین خون خود بغلتد

کسی که هستی اش جز کربلا نیست

سلیمان زمان ما کسی بود

که در کوچش زمین هم آسمانیست

شهید زنده ای که زنده تر شد

نباید گفت دیگر بین ما نیست

کسی که روضه دار فاطمیه است

بماند چیزی از جسمش روا نیست

کسی که روضه دار داغ زهراست

خودش هم بی قرار داغ زهراست

کسی که ماتم مادر چشیده

شبانه در دل خاک آرمیده

به یاد فاطمه شب خفته در خاک

شبانه پا از این دنیا کشیده

تنش با یاد در آتش گرفته

دلش با ماتم زهرا تپیده

کسی که بی قرار کربلا بود

شب جمعه به اربابش رسیده

متن مداحی / متن شعر / اشعار مداحی

لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.

کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.

استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.net

.

متن کامل