کاش هفت آسمان شرر میشد
سنگ را شعله بر جگر میشد
بر سر روز اگر غمت میریخت
از شب تیره تیره تر میشد
به علی هم نگفتی ای مادر
که چگونه شبت سحر میشد
به تو سیلی زده نمیدیدند
چه به روی پیامبر میشد
به که گویم چهل نفر نامرد
به زنی چون تو حمله ور میشد
ضربه ای نا رسیده باز تنت
هدف ضربه ای دگر میشد
هر چه میزد تو را عدو انگار
ضربه هایش شدید تر میشد
کاش جبریل می افتاد از پا
کاش عمر جهان به سر میشد
میخ در چون فشار می آورد
سینه محسنت سپر میشد
کاش از درد های پنهانت
لااقل دخترت خبر میشد
دل شب تا سحر نمیخفتی
درد خود را به کس نمیگفتی
کپی برداری از اشعار تنها با ذکر منبع و لینک سایت مهجه مجاز است.
وبلاگ مهجه: www.mohjat.blogfa.com
مهجه | www.Mohjat.net
@mohjat_net