کجایی تو بدون من نمیرفتی آخه جایی * سید مهدی میرداماد

یاد بابا که میفتم دست و پا گم میکنم درد دارم اشک میریزم تبسم میکنم شبا از سرما میلرزم سراغ از اجل…

جوهر میشد اگر که دریا کاغذ میشد همه درختا حتی از عرش قلم بیارن کم میاوردن برای وصف شأن و جلال حضرت…

بر بهترین خلق خلاق خالق روی زمین بر نقش نقاش نقش آفرین صدها آفرین فتبارک الله احسن الخالقین شاه لافتی شأن اِنَما…

وسط میدون موندم حیرون سمت خیمه برگردم یا سمت دشمن جلوی لشکر مُردم خواهر خونِ حنجرش مونده رو دستای من آب خواستم…

آه از آن روز که دنیای من از پا افتاد رد پا روی پر حضرت حورا افتاد نفس حادثه ها را به…

من احساسی توی چشم تموم مردم این شهر نمیبینم یه چند سالی میشه حتی توی خونم با امنیت نمیشینم غریبی عالمی داره…

غبار دشت بالا رفت و میشد کاروانی آن میان پیدا به هر محمل نهان ایینه انسیة الحورا شگفتا کاروانی همچو اسماعیل طفلانش…

یا حبیب الوالی مولدک آمالی من وجودک روحی یا طبیب الجروحی سلطان علی موسی الرضا قبلة آمالی انا مریض حالک و تعلم…

هر شب که با دو دیده تر گریه میکنم با اشک نه به خون جگر گریه میکنم سینی به دست در به…

یه روزی چهار تا پسر داشتم یه روزی سایه ی سر داشتم یه روزی ستاره ی سحر داشتم یه روزی یه قرص…