کوکب دردانه عصمت نگینش زینب است * حاج محمود کریمی

آروم آروم اشکام میریزه الهی که زینب فدا شه تو غریب و تنها بمونی مگه خواهرت مرده باشه وای داداش خوبم بزا…

متن مداحی ای که به دستت گل شیعه سرشته علی کریمی ای که به دستت گل شیعه سرشته علی بهر شما کرد…

گره کور اگه به کار تو خورده اگه صبرت رو گرفتاری سر آورده بگو حسن بگو حسن بیخودی این در و اون…

یه قلب پر گناه آوردم میدونم آبروتو بردم درسته رو سیاهم اما دلم رو دست تو سپردم کجا برم ای خدا بنده…

رخ عیان کرد و باز غوغا شد اسمان هم به پای او پا شد نسبی از کریم های دارد از همان کودکیش…

ای آب مهریه مادر ارباب شرمنده باش که تا ابد یه شیرخواره بی تابه شرمنده باش که تا ابد با تشنگی میخوابه…

میبارم مثل آسمون برات میکشی من و با اشک بی صدات سرت و بگیر بالا جون علی بمیرم برات پاشو اینجوری من…

دین و دلم برده ای ماه سکینه بی تو چگونه روم سوی مدینه تشنه بی دست ای علمدار کشته سر مست ای…

تو در میان امامان چراغ انجمنی تو آفتاب جمال خدای ذوالمننی تبر به دست نداری خلیل بت شکنی تو پاره‌ جگر ختم…

بر سر بام گرفتار به صد شیون و آه می فرستم چه سلامی به اباعبدالله دست بر سینه شدم رو به بیابانم…