وحید شکری [ گفتن الگوت کیه بلند گفتم قنبر ] + متن مداحی

پر پرواز من دوباره بالی بزن برو زیارت یادته تو حرم تو صحن شاه کرم گرفتی حاجت سوی کرب و بلا دوباره…

ای کشتی نجات جانم به کربلات تو جون بخواه آقا من سر میدم برات یا مبدل السیئات بهشته منه پایینِ پات پاش…

من سائلمو سلطان منی من دردمو تو درمانی منی باز اومده ام آقا تو حرم تا دست بکشی باز روی سرم ایوون…

خدا منو قطره تو رو دریا آفریده خدا منو بنده تو رو آقا آفریده ای آقای آقای آقاها حسین ای دریای دریای…

ای پسر شیر خدا نزار خجالت زده مادر بشم ای پسر شیر خدا بزار شبیه مادر اکبر بشم مثل جوون لیلا بزار…

امیر الحق امیر العشق امیر المومنینی تو خدایی یا بشر حیدر نه آنی تو نه اینی تو مقصود و هدف تو سرمست…

من تموم سالمو برا تو زندگی کردم ببخش اگه بیراهه رفتمو سادگی کردم بچگی کردم قدر ندونستم چه خبره تو روزگار من…

از دعای مادر تو شده این دل پره احساس همه مادرای عالم فدای مادر عباس اگه سید نشدم من ولی افتخارم اینه…

کاشکی بودیم کربلا تو گودی قتلگاه نمی ذاشتیم خنجری روی حنجرت بره نمی ذاشتیم دستی سمت انگشترت بره نمی ذاشتیم بالای نیزه…

حرمت پناه و ملجأ فقیرانه قبله قلب همه مردم ایرانه واسه من یه افتخار سند خاک وطنم به نام سلطان خراسانه این…