یه سال و نیمه که بار غمت حاج محمود کریمی + متن شعر

یه سال و نیمه که بار غمت

به روی دوشمه حسین جان

یه سال و نیمه که پیراهنت

توی آغوشمه حسین جان

قدم قدم قدم خمید

با این وجود کسی ندید

یه لحظه از مسیر تو عقب بمونم

هر قطره خون که از سرت

رو پرِ چادرم چکید

سوزش صبرمو رسوند به استخونم

اونکه پرچمت رو برداشت من بودم

اونکه قلب شعله ور داشت من بودم

چهل منزل زهرا بودم

علی بودم حسن بودم

****

دیدی رسالتم از کربلا

جهاد گریه بود برا تو

دیدم میون اون تشت طلا

میبوسه خیزرون چشاتو

به جای بیرق و علم

سرِ تو بود مقابلم

ماه رخت هلال من تو اون شب تار

جاری میشد خونِ دلم

به روی چوب محملم

وقتی که قافله میرفت به سمت بازار

قامت ها منزل به منزل خم میشد

تعداد ستاره هامون کم میشد

چهل منزل آغوش من

برا طفلت حرم میشد

****

برا تو گریه ی درد دلم

همیشه میرسه به ناله

کتاب قصمون به سر رسید

با پر کشیدنِ سه ساله

دلتنگیا کبودیا

محله ی یهودیا

دلِ کوچیکشو سوزوند موهاش سفید شد

این آخرا فقط میگفت

بابا بیا بابا بیا

تا پیش پات برات مثه اکبر شهید شد

ویرونه تا سر رسیدی غوغا شد

پیش چشممون رقیه زهرا شد

همه دیدن با یک بوسه

همه درداش مداوا شد

حاج محمود کریمی
وفات حضرت زینب ۱۴۰۳
Telegram: @mohjat_net
Eitaa: @mohjat_net
www.mohjat.net

متن کامل